Ülke tam bir rejim krizi içindedir. Halk ise neredeyse tam bir görüş ayrılığı içindedir. Bir kısmı "darbe engellendi","demokrasi gelişiyor","halkın seçtiği parti kapatılamaz" derken diğer kısmı "Atatürkçü ve Laiklere yıldırma operasyonu","korku imparatorluğu","laiklik hukuk korumasında" diyor. Bu keskin bölünme ve kutuplaşma bir rejim bunalımının ifadesidir.Bu bunalıma neler yol açtı ve nasıl gelindi incelenmeden bunalım aşılamaz.
1) Siyasi Partiler Yasası. Bu yasadaki lider sultasına izin vermeyecek ve demokratik parti işleyişini garanti altına alacak hükümlerin olmaması. Bu olsaydı her halde CHP'nin başında Baykal olmaz ve CHP belki umut veren bir muhalif parti olabilirdi.
2) Seçim Barajları. Seçim barajlarının olması ve yüksekliği. Seçim barajları olmasaydı ne AKP geçen dönem tek başına iktidar olabilirdi ne de halk inansın, inanmasın barajı geçemez diye başka partileri desteklerdi. Demokrasi fidesini -siyasi partileri- ağaç olana kadar fırtınlardan, dondan -seçim barajlarından- korumak gerek.
3) Dokunulmazlıklar. Eğer dokunulmazlıklar kaldırılsaydı ve sadece kürsü dokunulmazlığı olsaydı milletvekilleri ilişkilerinde ve eylemlerinde daha dikkatli davranırlardı. Parti kapatmadan da suça karışan milletvekillerinin yargılanması ve cezası kesinleşince milletvekilliğini yitirmesi mümkün olurdu.
4) Bağımsız Yargı. Hakimler ve savcılar yüksek kuruluna Adalet Bakanı ve Müşteşarının katılması ve başkanlıkları ve bağımsız yargıya engel olan her tür düzenleme. Her halde bugün karşılaşılan ve hukukiliği şüpheli davalar, suçlamalar daha azalır ve bunlara karşı başvurulacak bağımsız hukuki organlar bulunurdu.
5) Cumhurbaşkanı seçimi. Anayasa'daki 367 koşulunun değeri ve önemi, Cumhurbaşkanı'nın uzlaşma ile seçilmesi gerektiği. Bu seçimde AKP'ye çok oy kazandırdıysa da şimdiki bunalımda uzlaşma ile seçilen bir Cumhurbaşkanı'nın rolünü herkes takdir edebilir sanırım.
Elbette her partinin farklı görüşleri, uygulaması olacaktır. Bu ortak noktalarda anlaşılmış olsaydı bu bunalım olmazdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder