17 Ocak 2009 Cumartesi

OKUDUĞUM SON 2 KİTAP

1) Ilgın OLUT/neva/Doğan Kitap
Gerçek yaşanmış bir aşk anlatılıyor bu romanda. Baş erkek kahraman Ilgın serseri, çocukca kadınlar peşinde koşuyor Üniversite yıllarında. Sonra hayatının kadını ile karşılaşıyor. Ama maço, erkek toplum kıskançlıkları, kendine hak gördüğünü kız arkadaşına görmeme bütün arkadaş, psikolog uyarılarına karşın nişanlısını onulmaz şekilde kırıyor. Neva ise neden bu maço adama katlanıyor hatta hayatını onun için veriyor anlaşılmaz. Ama aşk ve mantık bir arada olmuyor pek. Kıskançlık nasıl insanı kör yapabilir görmek için okumaya değer değişik bir anlatım tarzı var.
2) Ahmet Ümit/Bab-ı Esrar/Doğan Kitap
Sevdiğim yazar Ahmet Ümit'in bütün kitapları gibi bu kitapta bir çırpıda okunabiliyor. Bir baba kız ilişkisi, Konya, Mevlana, dervişlik, çocuğunu doğurmaya karar vermemiş hamile bir anne, sigorta dolandırıcılığı, Anadolu insanının yabancılara yaklaşımı kitabın konularından bazıları.
"... dinlerin hiçbiri perdenin arkasındaki vaat edilen o muhteşem yaşamı kanıtlayamıyor. Hepsi, olmayan bir dünyayı vaat ediyor bize. Ama şu yaşadığımız dünya gerçek; sadece zenginlikler değil, yoksulluklar da gerçek. Açlıktan ölen çocuklar gerçek, hastalıklar gerçek, savaşlar gerçek, giderek daha mutsuz olan insanlık gerçek. Yeryüzünün her sabahında insanlar gözlerini böyle bir hayata açarken, bunca acımasızlık, bunca yoksulluk, bunca umutsuzluk varken, perdenin öteki tarafındaki cenneti düşünerek yaşamayı ben kendime yediremiyorum. Böyle bir cennet olsa bile kendime yediremiyorum. Ben iyiliği, sadece iyilik olsun diye yapmayı seviyorum, kötülükten kaçınmayı, kötü olmadığım için yapmayı istiyorum. İyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırmasından korktuğumdan değil. İyi olmak için bir efendiye ihtiyacımız yok kızım. ..."
Yukarıdaki cümleler benim yaşam felsefemi de yansıtmakta.

Hiç yorum yok: