Şirketler büyüdükçe ister istemez kademe sayısı artmakta ve üst yönetim ile en alttaki çalışan arasında ciddi kopmalar olmaktadır. Siyasi hayatta da sultanlık, padişahlık kültüründen kurtulamamış ülkemizdeki büyük şirketlerde ise 9-10 kademe bulunmaktadır.
Peki bütün bu kademelerin tepesindeki yönetim şirket insan kaynağını etkin olarak kullanabilmekte mi? Ne gezer. Bunun nedeni ise yönetimde yükseldikçe kulakların sağırlaşmasıdır. Üst yönetim daha az ve öz konuşup, uzun dönemli yol göstermesi gerekirken; üst yöneticiler daha az ve çoğunlukla gerçekten kopuk konuşmalar yapıp, kendine ulaşabilen orta kademe yöneticileri dinlememektedir. Yine sultan-teba kültüründen dolayı insan kaynakları ödülleri alan , herkesin çalışmak için can attığı şirketler de bile orta kademe yöneticiler üst kademeye, alt kademe yöneticiler orta kademeye sorunları aktarmaktan çekinmekte ve "pislikleri halının altına süpürmektedir".
Bütün bunlar sonucunda çalışanlarından kopuk, sorunları bilmeyen, sürekli pohpohlanan ve konumunu kaybedince atdan düşüp eşşeğe binmişe dönen yöneticiler Türkiye'de "Yılın Başarılı Yöneticisi" gibi ünvanlarla anılabilmektedir. Hatalarından ders alamayan bu şirketler aslında sadece kağıtdan bir kaplandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder